Χρονολογικές φάσεις ένταξης των ΤΠΕ στην εκπαίδευση

πριν 1970:Εκπαιδευτική τεχνολογία και διδακτικές μηχανές

1970-1980:Πληροφορική (τεχνοκεντρική) προσέγγιση
Η πληροφορική ως αυτόνoμo γνωστικό αντικείμενο που μπoρεί να ενταχθεί στο πρόγραμμα σπουδών και να διδαχθεί σε διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Προσανατολίζεται στη διδασκαλία προγραμματισμού.
Βασίζεται στις απόψεις της θεωρίας της συμπεριφοράς.
Απομονωμένη τεχνική προσέγγιση ή κάθετη.

1980-1989:Ολοκληρωμένη προσέγγιση
Η πληροφορική και οι ΤΠΕ ως μέσo γνώσης, έρευνας και μάθησης που διαπερνά όλα τα γνωστικά αντικείμενα. Ως έκφραση μιας ολιστικής, διαθεματικής προσέγγισης της μάθησης (οριζόντια)

1990-κ.ε.: Πραγματολογικό μοντέλο ή προσέγγιση
Ως συνδυασμός των δύο προηγούμενων προσεγγίσεων.
Η πληροφορική και ο ΤΠΕ ως στoιχείo της γενικής κουλτoύρας αλλά και κοινωνικό φαινόμενο. (Μακράκης, Κοντογιαννοπούλου -Πολυδωρίδη), 1995
Εφικτή ή μεικτή προσέγγιση.

Το μέλλον των υπολογιστών

Η ανάπτυξη της ηλεκτρονικής με βάση τη σιλικόνη αποτελεί σήμερα τον κανόνα της βιομηχανίας, ωστόσο πολλοί ερευνητές αναζητούν νέες μεθόδους κατασκευής ακόμη ισχυρότερων υπολογιστών.

Κβαντική υπολογιστική

Ο κβαντικός υπολογιστής είναι μια θεωρητική συσκευή που εκμεταλλεύεται τις ιδιότητες της κβαντικής μηχανικής, του τομέα δηλαδή της φυσικής επιστήμης που ασχολείται με την ενέργεια και την ύλη στην ατομική κλίμακα. Σε ένα κβαντικό υπολογιστή, τα δεδομένα δεν επεξεργάζονται από ηλεκτρόνια, όπως συμβαίνει στους σημερινούς υπολογιστές, αλλά από άτομα, γνωστά ως Qubits.

Το βασικό χαρακτηριστικό ενός κβαντικού υπολογιστή είναι ότι μπορεί να επεξεργάζεται διαφορετικές λύσεις ενός προβλήματος ταυτόχρονα καταλήγοντας ταυτόχρονα σε πολλές εναλλακτικές, στοιχείο ιδιαίτερα χρήσιμο για την επίλυση προβλημάτων με πολλές μεταβλητές.

«Ένας κβαντικός υπολογιστής θα μπορεί να λύσει σύνθετα προβλήματα σε δευτερόλεπτα, τη στιγμή που ένας συμβατικός θα χρειαζόταν απεριόριστο χρόνο», αναφέρει ο καθηγητής Ντέιβιντ Άουσαλομ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.

Τον Φεβρουάριο του 2007, μια καναδική εταιρεία υποστήριξε ότι κατόρθωσε να κατασκευάσει ένα κβαντικό υπολογιστή, αν και η επίδειξη που ακολούθησε απογοήτευσε τους παρευρισκόμενους αφού τα προβλήματα που έλυσε ο υπολογιστής μπορούσαν να λυθούν και από συμβατικούς υπολογιστές.

Ωστόσο, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, η κατασκευή του πρώτου κβαντικού υπολογιστή είναι μόνο θέμα χρόνου. Τέτοιοι υπολογιστές θα χρησιμοποιούνται στην αναζήτηση στοιχείων τεράστιων βάσεων δεδομένων, τη δημιουργία δυσεπίλυτων κωδικών και την εξομοίωση πυρηνικών δομών και αντιδράσεων. Το πιο δυνατό τους σημείο ωστόσο θα είναι ο σχεδιασμός νέων υλικών.

Οπτική υπολογιστική

Οι σημερινοί υπολογιστές πραγματοποιούν πολύπλοκες πράξεις μέσω κινούμενων ηλεκτρονίων. Η κίνηση αυτή μέσα σε μικροσκοπικά καλώδια είναι και ο λόγος υπερθέρμανσης των μηχανημάτων. Το πρόβλημα αυτό αναμένεται να επιδεινωθεί με την κατασκευή ολοένα ταχύτερων επεξεργαστών και άρα ταχύτερα κινούμενων ηλεκτρονίων.

Η πιθανή λύση σε αυτό πρόβλημα συνίσταται στην αντικατάσταση των κινούμενων ηλεκτρονίων με σωματίδια φωτός, φωτόνια, για τη μετάδοση της πληροφορίας. Έτσι, τα ηλεκτρόνια θα εξακολουθούν να πραγματοποιούν τους υπολογισμούς, αλλά τα φωτόνια θα είναι εκείνα που θα μεταδίδουν την πληροφορία.

Η χρήση αυτής της τεχνολογίας ενδέχεται να γίνει επιτακτική συντομότερα από όσο περιμένουμε, ειδικά στους νέους πολυπύρηνους επεξεργαστές όπου ο όγκος της κινούμενης πληροφορίας είναι πολύ μεγάλος. Ήδη πολλές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, όπως η IBM, πειραματίζονται με την κατασκευή ενός οπτικού υπολογιστή. Ωστόσο, η εφαρμογή της τεχνολογίας αυτής στους προσωπικούς υπολογιστές απέχει ακόμη αρκετά από την εφαρμογή της, κυρίως λόγω του κόστους σε σχέση με τους επεξεργαστές σιλικόνης.

Χημική υπολογιστική

Η χημική υπολογιστική είναι μια μάλλον ασυνήθιστη προσέγγιση όπου τα δεδομένα αντιπροσωπεύονται από διαφορετικές συγκεντρώσεις χημικών υλικών.

Οι χημικοί υπολογιστές εκμεταλλεύονται διάφορους τύπους αντιδράσεων για την πραγματοποίηση υπολογισμών. Για παράδειγμα, οι προσαρμοστικοί υπολογιστές χρησιμοποιούν πολυμερή οργανικά μόρια που αλλάζουν το σχήμα τους με βάση συγκεκριμένα δεδομένα. Η μεταβολική υπολογιστική χρησιμοποιεί τις αντιδράσεις που συναντώνται τυπικά σε ένα ζωντανό κύτταρο.

Τα κύματα που ταξιδεύουν μέσα σε ένα δοχείο χημικών χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση πληροφορίας σε έναν υπολογιστή. Η δημιουργία των κυμάτων - φορέων πληροφορίας πραγματοποιείται σε συγκεκριμένα σημεία του χημικού μίγματος μετά από χημικές αντιδράσεις. Στο σημείο σύγκρουσης δύο κυμάτων δημιουργείται μια νέα χημική αντίδραση, η οποία στην ουσία είναι η απάντηση ενός προβλήματος. Σε ένα μίγμα όπου ταξιδεύουν χιλιάδες κύματα τα οποία συγκρούονται μεταξύ τους, στην ουσία επιτρέπει τη λύση πολλών προβλημάτων ταυτόχρονα.

Βιομοριακή υπολογιστική

Το αναπτυσσόμενο πεδίο της βιομοριακής υπολογιστικής αντικαθιστά την ηλεκτρονική που στηρίζεται στη σιλικόνη με το DNA και τη βιοχημεία. Η δυνατότητα του DNA να πραγματοποιεί υπολογισμούς έχει αποδειχθεί ήδη από το 1994 από τον καθηγητή Λέοναρντ Άντελμαν του πανεπιστημίου της νότιας Καλιφόρνια.

Ωστόσο, στα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν, η βιομοριακή υπολογιστική απέτυχε να είναι ταχύτερη από τους συμβατικούς υπολογιστές, οπότε ο νέος προσανατολισμός έγκειται στην πραγματοποίηση υπολογισμών που οι συμβατικοί υπολογιστές αδυνατούν να εκτελέσουν. Στην ιατρική, η βιομοριακή υπολογιστική μπορεί να βοηθήσει στην κατασκευή φαρμάκων που αντιλαμβάνονται το βιοχημικό περιβάλλον, το αναλύουν και απελευθερώνουν τα κατάλληλα φαρμακευτικά συστατικά για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Το 2004, μια ερευνητική ομάδα του ινστιτούτου Βάισμαν στο Ισραήλ κατασκεύασε ένα βιομοριακό υπολογιστή τόσο μικρό που ένα τρισεκατομμύριο από αυτούς χωρούσαν σε ένα χιλιοστό του λίτρου. Η συσκευή μπορούσε να ανιχνεύσει ίχνη καρκίνου και να απελευθερώσει φάρμακα για θεραπεία.

Ο «υπολογιστής» αποτελείται από τρία τμήματα DNA και ένα ένζυμο για τον διαχωρισμό τους. Όταν το πρώτο σκέλος του DNA ανιχνεύσει μόρια που υποδεικνύουν την παρουσία καρκίνου, μεταφέρει πληροφορία στο δεύτερο να απελευθερώσει το τρίτο τμήμα, το οποίο είναι το αντι-καρκινικό φάρμακο.

www.kathimerini.gr

Κορίτσια, αγόρια και ΤΠΕ (Έρευνα Eurydice)

Ανεξαρτήτως χώρας ή βαθμού μηχανοργάνωσης του σχολείου, οι συμπεριφορές κοριτσιών και αγοριών ως προς τη χρήση των ΤΠΕ φαίνεται να διαφέρουν με τον ίδιο τρόπο: τα αγόρια έλκονται περισσότερο από τις ΤΠΕ και τις χρησιμοποιούν με μεγαλύτερη ευκολία. Δηλώνουν ότι χρησιμοποιούν Η/Υ συχνότερα (με εξαίρεση τις δραστηριότητες επικοινωνίας και επεξεργασίας κειμένου). Επίσης, ισχυρίζονται συχνότερα ότι μπορούν να εκτελέσουν περίπλοκες λειτουργίες τις οποίες έμαθαν μόνοι τους ή με τους φίλους τους. Φαίνεται, επομένως, ότι το εκπαιδευτικό σύστημα αποκαθιστά την ισορροπία στα ποσοστά των κοριτσιών, καθώς μεγαλύτερο ποσοστό αυτών δηλώνει ότι έμαθε κυρίως να χρησιμοποιεί Η/Υ στο σχολείο και ότι εκτελεί δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στα μαθήματα που διδάσκονται εκεί εξίσου καλά με τα αγόρια.
Ολόκληρη η έρευνα στο
http://www.e-yliko.gr/htmls/eurydice/boys_girls.aspx

Το Διαδίκτυο των «Σοφών»

Δύο προγραμματιστές φιλοδοξούν να ταξινομήσουν την ανθρώπινη διαδικτυακή έκφραση βάσει δεικτών «ηλιθιότητας» με τη χρήση του λογισμικού που κατασκευάζουν.
Του Παναγιώτη Αθανάσαινα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Παρακολουθώντας διαδικτυακές συζητήσεις μέσα στα blogs και τα φόρουμ (forums) είναι εύκολα αντιληπτό ότι σε πολλές περιπτώσεις οι διαφορές των χρηστών δεν περιορίζονται στα ενδιαφέροντα και τις απόψεις τους, αλλά και στο μορφωτικό τους επίπεδο, όπως αυτό αποτυπώνεται στη γραφή, σύνταξη και γραμματική των προτάσεών τους. Ξεκινώντας από εκεί λοιπόν, ο Γκάμπριελ Ορτίζ και ο Πολ Σταρ, ενοχλημένοι - όπως οι ίδιοι δηλώνουν - για την αναρχία που επικρατεί στις δικτυακές συζητήσεις, εργάζονται για τη δημιουργία μιας υπηρεσίας, που θα «φιλτράρει» τα σχόλια και τις σκέψεις των χρηστών από γραμματική, συντακτική αλλά και νοηματική άποψη.

StupidFilter: Ο κριτικός της ελεύθερης διαδικτυακής σκέψης

Η δημιουργία ενός τέτοιου προγράμματος δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Στην ουσία πρόκειται για μια μηχανή που στην τελική της μορφή θα έχει τη δυνατότητα να αξιολογήσει ένα κείμενο-σχόλιο και να επιτρέψει ή όχι τη δημοσίευση του σε μια διαδικτυακή συζήτηση. Δεν πρόκειται για έναν απλό επεξεργαστή κειμένου που διορθώνει ορθογραφικά λάθη, περισσότερο συνιστά ένα κριτικό σύνταξης και έκφρασης της αυθόρμητης ανθρώπινης σκέψης, όπως αυτή συναντάται κατά κόρον στο Διαδίκτυο.

Το πρόγραμμα στηρίζεται σε ήδη υπάρχοντα λογισμικά που χρησιμοποιούν πολλά προγράμματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας για τον εντοπισμό και την αυτόματη διαγραφή των spam από το email ενός χρήστη. Δε μιλάμε για κάποιο νέο επίτευγμα τεχνητής νοημοσύνης, αλλά μάλλον για μια τεράστια βάση δεδομένων με άπειρους κανόνες γραμματικής και συντακτικής δεοντολογίας.

Ο «δείκτης ηλιθιότητας»

Εκτός από την αρχική κατηγοριοποίηση ενός σχολίου ή άποψης ως «ηλίθιου» ή μη, το πρόγραμμα θα προχωρεί σε περαιτέρω βαθμολόγηση «ηλιθιότητας» σε μια κλίμακα από το ένα έως το πέντε, όπως αναφέρουν οι δύο φιλόδοξοι προγραμματιστές στη σχετική ιστοσελίδα ενημέρωσης του προγράμματος. Εκτός από τη γραμματική και τη σύνταξη των προτάσεων, η υπερβολική χρήση ακρωνύμιων που έχουν καθιερωθεί χρόνια τώρα στην αγγλική διαδικτυακή αργκό για να μεταφέρουν το ύφος και τη διάθεση του συνομιλητή, απούσης της προσωπικής επαφής, θα αυξάνει το δείκτη ηλιθιότητας του σχολίου.

Τα ζητήματα που προκύπτουν από τη χρήση και την εξάπλωση ενός τέτοιου προγράμματος είναι πολλά και δε σχετίζονται μόνο με την προσβολή ενός ατόμου του οποίου το σχόλιο θα κριθεί «ηλίθιο», ως σκέψη, από μια μηχανή που λειτουργεί με βάσεις δεδομένων, αλλά και με τον περιορισμό και τη λογοκρισία της ελεύθερης σκέψης στο Ίντερνετ. Εξάλλου, πολλές από τις αυστηρά επιστημονικές, και όχι μόνο, ιστοσελίδες που διαθέτουν forum, απασχολούν επιτηρητές των σχολίων, ανθρώπων δηλαδή που διαβάζουν τα σχόλια και τις απόψεις που καταθέτουν οι χρήστες προτού δημοσιευθούν. Το ίδιο εξάλλου ισχύει και στα blogs, οι ιδιοκτήτες των οποίων έχουν τα κατάλληλα εργαλεία παρακολούθησης, μέχρι και επέμβασης στα σχόλια που εμφανίζονται, εφόσον το επιθυμούν.

Από αυτή την άποψη, το ερώτημα που προκύπτει αφορά την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός τέτοιου προγράμματος. Οι ιστοσελίδες του Διαδικτύου έχουν άπειρη θεματολογία με ύφος που κυμαίνεται από το αυστηρά ακαδημαϊκό μέχρι το εσκεμμένα σατιρικό. Αν υπάρχει μία πιθανότητα για ένα πρόγραμμα όπως το StupidFilter να διαχωρίσει την ορθότητα ή όχι μιας μαθηματικής εξίσωσης, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να ταξινομήσει μια ανθρώπινη φιλοσοφική ανάλυση στηριζόμενο σε βάσεις δεδομένων. Ακόμη πιο πέρα, πώς θα ήταν δυνατό, ένα τέτοιο πρόγραμμα, να διαχωρίσει τον χαρακτήρα ενός κειμένου, μέσα στο οποίο ένα συντακτικό ή γραμματικό λάθος αναφέρεται εσκεμμένα, στο πλαίσιο του σατιρικού του χαρακτήρα;

Οι Ορτίζ και Σταρ δεν κρύβουν τη φιλοδοξία τους για τη δημιουργία ενός «ελιτίστικου» Διαδικτύου, ακριβώς δηλαδή του αντίθετου αυτού που είναι σήμερα ο Παγκόσμιος Ιστός, ένα δίκτυο πρόσβασης στη γνώση και ελευθερίας απόψεων για όλους. Δυστυχώς η ευτυχώς, η εποχή του «Ίντερνετ για λίγους» από άποψη πρόσβασης υπήρξε λόγω ανεπαρκών τηλεπικοινωνιακών υποδομών και έληξε με την αναβάθμιση τους και την επακόλουθη εμπορική διάθεση πακέτων πρόσβασης στο Διαδίκτυο.

Στην Ελλάδα, κάνοντας ένα πέρασμα από τα blogs και τα φόρουμ του ελληνικού Διαδικτύου, ήδη διαπιστώνεται σε πολλά από αυτά η τάση που τείνει να επικρατήσει για τη διατήρηση ενός ελαχίστου επιπέδου «πολιτισμένης διαδικτυακής» επικοινωνίας. Ταυτόχρονα, η χρήση των greeklish, η γραφή δηλαδή ελληνικών λέξεων με λατινικούς χαρακτήρες που εφαρμόστηκε κατά κόρον για πολλά χρόνια εξαιτίας της αδυναμίας κάποιων εκδόσεων browser να αναγνωρίσουν ελληνικές γραμματοσειρές, θεωρείται πλέον αδόκιμη σε πολλά forum. Κανένα πρόγραμμα δεν επέβαλε τον περιορισμό των greeklish, οι ίδιοι οι χρήστες, ανεξαρτήτως ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου έκριναν ότι σε μια ελληνική ιστοσελίδα, η ενδεδειγμένη γραφή είναι η ελληνική.

Το Διαδίκτυο σήμερα, σε παγκόσμια κλίμακα, έχει πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσει. Είναι το μέσο που έχει κατηγορηθεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ότι υποθάλπει αποκλίνουσες και ακραίες συμπεριφορές, αποξένωση, προσφέρει γόνιμο εδάφους για εξαπάτηση, άσκηση ψυχολογικής και σωματικής βίας, και προβολή περιεχομένου που καλλιεργεί αντικοινωνικά - στην καλύτερη περίπτωση - και ανθρωποφάγα - στη χειρότερη - πρότυπα. Όσο κι αν αυτές οι κατηγορίες περιέχουν, σε μερικές περιπτώσεις, δόσεις υπερβολής, που δικαιολογείται ίσως εν μέρει από τη μη εξοικείωση με το νέο μέσο, το Ίντερνετ σήμερα έχει τόσα ζητήματα να αντιμετωπίσει, που η ωμή διαφοροποίηση των χρηστών με κριτήρια γραμματικής και συντακτικού δεν έχει τίποτα να προσφέρει στις προσπάθειες αναβάθμισης του. Εξάλλου, η λογοκρισία και η περιορισμένη πρόσβαση που επιβάλλεται σε πολλές χώρες του κόσμου, κυρίως στην Κίνα, αποτελεί ήδη κύριο περιοριστικό παράγοντα της εξάπλωσης του. Το τελευταίο που χρειάζεται είναι η λογοκρισία του από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της ανάπτυξης του.

O ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ-ΟΔΗΓΟΣ TOY TANK που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου

Παλιό αλλά πάντα επίκαιρο το ρεπορτάζ του "ΒΗΜΑΤΟΣ".

http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=14011&m=I06&aa=1